De allereerste droogte- en hemelwatercoördinator bij de dienst Integraal Waterbeleid
8.30u – 9u
Post van een bezorgde burger
’s Morgens wandel ik de volle vier meter van mijn ontbijttafel naar mijn bureau. Sinds ik op 1 april in dienst trad van de Provincie Antwerpen is dat door de bekende omstandigheden mijn nieuwe werkplek. Het voelt toch nog altijd een beetje onwezenlijk aan. Ik check mijn e-mails en beantwoord er ook enkele, zoals die van een bezorgde burger met goede ideeën om de impact van de droogte tegen te gaan. Die problematiek leeft duidelijk bij veel mensen, want dit is niet de eerste reactie die ik daarover krijg.
9u – 12.30u
Het nieuwe vergaderen
Via Skype bel ik in voor een overleg met de Vlaamse Milieumaatschappij en de andere provincies. Water stopt niet aan de grenzen en daarom werken we samen aan een draaiboek dat de ecologisch kwetsbare waterlopen in Vlaanderen beter moet beschermen tegen de nefaste gevolgen van een lange droogteperiode. Tijdens de meeting beseffen we dat we een versnelling hoger moeten schakelen, want de droogte heeft dit jaar niet gewacht tot de start van de zomer.
13u – 15u
Realiteitscheck op het terrein
In het Peerdsbos in Brasschaat ga ik kijken naar de toestand van de Laarse Beek. Mijn collega, districtscontroleur Simon, kent deze waterloop op z’n duimpje en toont mij de plekken waar de verdroging al haar sporen nalaat. Hij legt me uit wat onze dienst hier de voorbije jaren ondernam om de erg kwetsbare vissoorten te beschermen. Een cameraploeg van de VRT volgt in ons zog voor een reportage in Het journaal. De verslaggever is zichtbaar opgetogen: “Eindelijk een item dat niet over de coronacrisis gaat!”
15u – 17u
Analyses, peilen en grafieken
Terug thuis analyseer ik de meetgegevens die onze terreincontroleurs tweewekelijks verzamelen. Zij houden het waterpeil van verschillende ecologisch kwetsbare waterlopen handmatig bij. Ik giet de resultaten van het afgelopen jaar in grafieken en ga na of de getroffen maatregelen voldoende hebben gewerkt. In juni nemen we automatische peilmeters in gebruik. Hopelijk kunnen we zo nog beter het behoud van onze kwetsbare waterlopen verzekeren.
